Kkkkkoud!

De koninginne etappe. Drie cols op 1 dag; zo'n 3900 hoogtemeters in 128 km. Van Feltre naar Cortina d'Ampezzo. De eerste twee cols waren er eigenlijk drie. Maar dat ging allemaal nog wel. Als laatste, dus eigenlijk de vierde, kwam de Passo di Giau. En dat was een behoorlijke rotberg kan ik zeggen. Misschien ook doordat we natuurlijk al de nodige kilometers in de benen hadden. Maar omdat het hoogteprofiel, wat ik van tevoren bestudeerd had, percentages aangaf van maximaal 9-10 procent, had ik niet echt meer gerekend op de 11-14 procent die ik ook regelmatig langs zag komen. Deze werden dan wel afgewisseld met stukjes van 5 procent enzo. Maar die hogere percentages moesten wel weggetrapt worden! Ondertussen werd het kouder. En mistiger. Op het laatst vond ik het eerlijk gezegd niet echt heel erg leuk meer. Even werd ik afgeleid door het gefluit, wat volgens mij een marmot was. Even later spotte ik hem, rechtop zittend op een grote steen. Dat maakte dat deze klim nog meer op de Col de Cayolle van vorig jaar leek, want daar zag ik toen mijn eerste marmot en ook deze klim slingerde elke keer over een beekje heen. Waarschijnlijk had het uitzicht veel goedgemaakt, maar door de mist zagen we die dus niet. Boven zocht ik het busje maar dat was er niet. Het was te koud om te wachten dus snel een bibber-foto laten maken door een paar mensen die daar ook stonden te kleumen en toen de mist in, naar beneden. Ik heb het nog nooit zo koud gehad tijdens het dalen. Heel blij dat ik nu in het hotel ben. De massage van Eva en de warme douche hebben hun werk gedaan. Fijn. Zometeen lekker eten. (Italië hè) En dan zien we morgen wel weer verder ;-)