Zeezicht

Wat een prachtige dag! Bij het ontbijt had niemand veel zin. De vermoeidheid slaat een beetje toe. Er zijn bij iedereen wel pijntjes hier en daar, bij de één iets meer en iets erger dan bij de ander. Maar iedereen ging toch weer dapper van start. In het eerste stuk voor de pauze hadden we een mooi, landelijk weggetje. Dat ietsje steiler was dan we hadden gedacht. Die gemiddelden ook hè. Maar we kwamen allemaal bij de koffie aan.

Harmen sloeg de koffie zelfs over en fietste door. Maar dat was niet uit luxe. Hij had vandaag behoorlijk pijn aan zijn knie en wilde graag rustig in zijn eigen tempo verder rijden. Na de pauze fietste ik samen met Ed door, richting de laatste klim voordat we de zee zouden aantikken. Een mooie weg, slingerend door bos en langs van die typisch Italiaanse dorpjes. Je zou bijna denken dat Claude, Mathilde en Jean-Jacques hun Italiaanse vrienden hadden ingeseind dat wij weer zouden passeren vandaag. Zoveel oude mannetjes en vrouwtjes heb ik langs de weg gezien vandaag. Zoveel versgebakken brood geroken, zoveel Salumeria, oude kerkjes en mooie pleintjes gezien. Je kunt gewoon niet overal voor stoppen, anders kom je nooit in het volgende hotel aan. We fietsten een hele poos parallel aan de zee, maar het duurde even voordat we echt afdaalden tot zeeniveau. Uiteindelijk ging de weg dan toch echt omlaag en kwamen we aan bij de lunchplaats. Aan zee. 

Na de lunch vertrokken Harmen, René, Ed en ik met zijn vieren, om na een kwartier met zijn tweeën verder te gaan. Harmen had echt last van zijn knie en wilde niks forceren. Ik bleef bij hem totdat hij me vroeg als-je-blieft door te fietsen. Voor de goede lieve vrede heb ik dat toen maar gedaan. Ik kwam in Lucca aan na een heerlijke lange afdaling. 

In het hotel eerst even douchen en uitrusten, massage (au!) en daarna toch nog even Lucca in. Een heel bijzondere stad. We hadden fietsen van het hotel, die Harmen erg goed bevielen en fietsten na het ijsje (sorry Peggy) een rondje op de stadswal in de ondergaande zon. 

Heerlijk gegeten. Nu lekker slapen. Harmen houdt morgen rustdag in verband met zijn knie, heel verstandig. 

Trusten!