Vrij impulsief had ik me opgegeven voor
het vrouwen-fiets-weekend dat door de NTFU georganiseerd werd op Papendal. Me nog niet realiserend, hoe druk ik
het in die periode zou hebben. Gelukkig heb ik niet naar dat kleine
stemmetje geluisterd, dat zei dat ik maar beter niet kon gaan. Want
wat was het leuk! Meteen bij binnenkomst was er al een soort
saamhorigheid, die het hele weekend heeft aangehouden.
Dit is waarschijnlijk waarom mannen het
ook zo leuk vinden om samen te sporten, en samen hobby's uit te
oefenen. Ik vond het heel verfrissend, om ineens met alleen maar
vrouwen op de fiets te zitten. Om je met “gelijken” te kunnen
meten. Want ook al “chicken” we regelmatig mannen, ik word nog
altijd vaker “gehunkt”. En dat vind ik echt niet erg, maar soms
kan het wel wat demotiverend werken.
Hier was iedereen enthousiast en
gemotiveerd om wat nieuws te leren. Ik genoot vooral van de
gezelligheid die we ondanks het strakke schema met elkaar hadden.
Want wat hebben we veel gedaan in die anderhalve dag! In de mailing
die we van te voren kregen, stond dat je badkleding mee kon nemen
voor de welness, maar ik zou niet weten wanneer ik daar ook nog heen
had moeten gaan.
We begonnen de ochtend en de voormiddag
met een fietsclinic onder leiding van Anouschka van der Zee. En die
was lekker recht door zee. Letterlijk. “Niet zeuren maar
fietsen”, en: “een echte vrouw kan heus wel een grote plaat
rondtrappen” waren kreten die tijdens haar workshop naar voren
kwamen. Haha. Waaieren, zo snel mogelijk bochten rijden, aanzetten
vanuit de bocht, er passeerde van alles de revue. Na het
fietsprogramma hadden we een half uurtje voor douchen en omkleden.
Daarna volgde een rondleiding op Papendal. Wat een inspirerende
omgeving! Al die sporters, de technische snufjes tijdens de
trainingen, de begeleiding op allerlei vlakken. s'Avonds leerden we
onder andere onze eigen gezonde mueslirepen te maken, in een workshop van de kok die voor vele topsporters het eten bedenkt en maakt: Erik te Velthuis.
Ook kregen we valtraining. Want als je regelmatig fietst,
krijg je daar vroeg of laat een keer mee te maken. (Ik spreek uit
ervaring) Super om daar een keer bij stil te staan. Net als bij
een sliptraining met de auto, is het goed om eens te kijken wat je
eigenlijk wel en niet moet doen, als zoiets je overkomt. Ook de core-stability training was erg
interessant. Vooral omdat er goed uitgelegd werd, welke spieren je nu
eigenlijk aan het trainen bent met core stability en waarom. Het was
daarna nog zo gezellig, dat we toch met zijn allen een wijntje hebben
genomen in de bar, ook lagen we na het drukke programma redelijk op
apegapen.
De volgende dag hebben we een prachtige
tocht gemaakt richting de postbank, met de nodige klim-en daaltips.
Bij de lunch waren we het er roerend over eens: dit was een
top-weekend. Ik ga naar huis met nieuwe ervaringen, nieuwe volgers op
Strava en Facebook en een aantal mogelijke fiets-vriendinnen in de
buurt. Wat mij betreft, komt er volgend jaar weer een wielerweekend
voor vrouwen. Als het even kan, ben ik weer van de partij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten